می سنگ اگر زند به ایاغم از صائب تبریزی غزل 2034

1 می سنگ اگر زند به ایاغم شگفت نیست گر بوی گل خورد به دماغم شگفت نیست

2 سودای زلف ریشه به مغزم دوانده است خون مشک اگر شود به دماغم شگفت نیست

3 پروانه داغ گرمی هنگامه من است دامن اگر زند به چراغم شگفت نیست

4 از کاوکاو ناخن الماس اگر جهد برق از سیاه خانه داغم شگفت نیست

5 با عندلیب هم سبق ناله بوده ام دلتنگ اگر ز صحبت زاغم شگفت نیست

6 صائب ز سوز سینه آتش فشان اگر آتش چکد ز پنبه داغم شگفت نیست