اگر ز عالم تسلیم گوشه از صائب تبریزی غزل 1653

1 اگر ز عالم تسلیم گوشه ای داری بهشت و طوبی و حوران خوش لقا اینجاست

2 بهار در دل هر غنچه عالمی دارد ترا خیال که عالم همین و جا اینجاست

3 اگر تو سر به گریبان خود بری چو گره گرهگشای تو با روی دلگشا اینجاست

4 در آن جهان نتوان یافتن سعادت عشق سری برآر ز خود، سایه هما اینجاست

5 چه چشم، کز تو به هر جا نظر کند عاشق کند خیال که حسن ترا حیا اینجاست

6 کشیده دار درین دشت پر فریب، عنان که صد هزار سراب غلط نما اینجاست

7 چه احتیاج دلیل است بوی یوسف را؟ نسیم پیرهن و بوی آشنا اینجاست

8 دوای درد طلب نیست در جهان صائب ترا خیال که این درد را دوا اینجاست

9 ز کوی عشق به جنت روی، بلا اینجاست ره صواب ندانسته ای، خطا اینجاست

10 توان ز خدمت پیر مغان جوانی یافت نهان مکن مس خود را که کیمیا اینجاست

11 اگر ز خویش برون خواهی آمدن روزی قدم به راه نه اکنون که رهنما اینجاست

12 ز بر نیامدن مدعا مباش غمین چه مدعا به جز از ترک مدعا اینجاست؟