اگر فتح جگرداران به تیغ از صائب تبریزی غزل 3096

1 اگر فتح جگرداران به تیغ افراختن باشد مرا امید نصرت از سپر انداختن باشد

2 نگردد شمع خرج گاز چون خاموش می گردد گل خیر زبان آتشین سر باختن باشد

3 دل خود می خورد دیوانه دور از حلقه طفلان که غمگین ساز سیر آهنگ از ننواختن باشد

4 گر از روشندلانی از گداز تن مشو غافل که کار شمع در دلهای شب بگداختن باشد

5 شود تیغ زبان خار، خرج آتش از تندی ز زخم خار، گل امن از سپر انداختن باشد

6 مقامات محبت را به زهد خشک طی کردن به صحرای پر آتش اسب چوبین تاختن باشد

7 نثار تیغ سیراب شهادت نقد جان کردن نفس در زیر آب زندگانی باختن باشد

8 تهیدستی ندارد جز خجالت حاصل دیگر که بار بید مجنون سر به زیر انداختن باشد

9 درین در گاه صائب طاعت خاصی است هر کس را صلاح اهل دولت، کار مردم ساختن باشد