1 گر چنین خوبان صلای جام الفت می دهند بلبل محجوب ما را بال جرأت می دهند

2 حیرتی دارم که کافر نعمتان درد و داغ چون به دست آه طومار شکایت می دهند؟

3 طفل طبعان چون مگس بر شهد جان چسبیده اند تلخکامان جان شیرین را به رغبت می دهند

4 خون ما را روز محشر شاهدی در کار نیست لاله رخساران به خون ما شهادت می دهند

5 دولت حسن غریب آسان نمی آید به دست روزگاری خاکمال گرد غربت می دهند

6 از برای عاقلان نزل بلا آماده اند غافلان را سر به صحرای فراغت می دهند

7 خضر راهت گر کنند از راهزن ایمن مباش در خور بیداری اینجا خواب غفلت می دهند

8 عاشقان در حسرت تیغ شهادت سوختند آب این لب تشنگان را خوش به حکمت می دهند

9 صائب آن جمعی که تحصیل مروت کرده اند سر اگر خواهد به خصم بی مروت می دهند