امشب به آه سرد ره خواب از صائب تبریزی غزل 5795

1 امشب به آه سرد ره خواب می‌زدم در کوی یار، سیر چو مهتاب می‌زدم

2 در جام دیده پاره دل می‌گداختم جولانگه خیال ترا آب می‌زدم

3 مژگان به هم رساندنم از بی‌غمی نبود هر لحظه نیشتر به رگ خواب می‌زدم

4 فکر دهان تنگ توام داشت در میان تا صبح بی‌پیاله می ناب می‌زدم

5 چون موج، سینه بر دل دریای پرخطر از اشتیاق گوهر نایاب می‌زدم

6 تا صبح بود صحبت من گرم با خیال بر یاد شمع سینه به مهتاب می‌زدم

7 از شغل گریه مطلب دیگر نداشتم آبی به روی بخت گران‌خواب می‌زدم

8 سنگ از تپیدن دل بی‌تاب خویشتن تا صبحدم به سینه محراب می‌زدم

9 می‌شد چو نقطه دایره حیرتم وسیع چندان که سیر و دور چو گرداب می‌زدم

10 از ضعف اگرچه بال پریدن نداشت چشم فال مراد دیدن احباب می‌زدم

11 صائب نبود بی‌سببی اضطراب من دامن به آتش دل بی‌تاب می‌زدم