فروغ مهر در پیشانی دیوار از صائب تبریزی غزل 5584

1 فروغ مهر در پیشانی دیوار می‌بینم صفای طلعت آیینه از زنگار می‌بینم

2 اگر در چاه، اگر در گوشه زندان بود یوسف ز چشم دوربین من بر سر بازار می‌بینم

3 نمی‌گردد حجاب بینش من پرده ظاهر که در سر هر چه هر کس دارد از دستار می‌بینم

4 فریب دانه نتواند مرا در دام آوردن که از آغاز هر کار آخر آن کار می‌بینم

5 سرانجام دل سرگشته حیرانم چه خواهد شد که من این نقطه را بسیار بی‌پرگار می‌بینم

6 تو کز اسرار وحدت غافلی اوراق برهم زدن که من هر غنچه را گنجینه اسرار می‌بینم

7 ز چشم اهل غفلت موبه‌مو خواب پریشان را دل شب‌ها به نور دیده بیدار می‌بینم

8 ز لوح دیده صائب شسته‌ام تا گرد خودبینی به هر جانب که رو می‌آورم دیدار می‌بینم

9 کدامین شاخ گل صائب هوای گلستان دارد؟ که گل را در کمین رخنه دیوار می‌بینم