1 به گوشم ناله اغیار دردآلود می آید درین محفل زچوب بید بوی عود می آید

2 مگر بال و پر همت به فریادم رسد، ورنه چه قطع راه شوق از پای خواب آلود می آید؟

3 زتمکین تو صبح محشر از جا برنمی خیزد تو گر قامت بر افرازی قیامت زود می آید

4 نبیند مرگ تلخ عاشقان را هیچ سنگین دل! هنوز از بیستون فریاد دردآلود می آید

5 که خود را بر دل ما خاکساران می زند یارب؟ که آه از سینه چون زنبور خاک آلود می آید

6 گهر بر صفحه آیینه خود را چون نگه دارد؟ عرق از چهره صافش به دامن زود می آید

7 اگر دل را سبک خواهی، به لب مهر خموشی زن که دود دل برون زین روزن مسدود می آید

8 کسی کاینجا نشوید چهره از اشک پشیمانی به صحرای جزا با روی گردآلود می آید

9 زحیرانی همان در وادی سرگشتگی محوم اگر پیشانیم بر کعبه مقصود می آید