نظر تا باز کردم بر رخش بار سفر بستم از صائب تبریزی غزل 5482

1 نظر تا باز کردم بر رخش بار سفر بستم به یک نظاره چشم از روی آتش چون شرر بستم

2 غرور دولت دیدار شرکت بر نمی دارد کشیدم آهی از دل دیده آیینه بر بستم

3 عجب دارم که پای من به دامن آشنا گردد که با ریگ روان یک روز احرام سفر بستم

4 گریبانگیر شد دامن زهر خاری که برچیدم ز دیوار اندرون آمد به هر محنت که در بستم

5 همان تیر سبکسیر نظر سیخ کبابش شد به هر صیدی که من از پرتو همت نظر بستم

6 چه شبها روز کردم در شبستان سر زلفش که اوراق دل صد پاره را بر یکدگر بستم

7 نظر تا داشتم بر خود نمی دیدم دو عالم را دو عالم چون دو عینک گشت تا از خود نظر بستم

8 خوشا ایام بی برگی و خواب عافیت صائب که می لرزد دلم چون برگ تا بر خود ثمر بستم