جذبه ای کو که مرا جانب از صائب تبریزی غزل 3466

1 جذبه ای کو که مرا جانب دلدار کشد؟ دامن جان مرا زین ته دیوار کشد

2 نظر پاک به خاک است برابر امروز ورنه آیینه چرا حسرت دیدار کشد؟

3 ذوق آزار اگر این است که من یافته ام جای رحم است بر آن کس که ز پا خار کشد

4 از جهان چشم بپوشید که این خاک سیاه سرمه خواب به چشم و دل بیدار کشد

5 نتواند خرد از عالم گل بیرون رفت کور اگر نیست چرا دست به دیوار کشد؟

6 نبرد طوطی اگر حرف ز مجلس بیرون در بغل آینه را تنگ چو زنگار کشد

7 لب پیمانه به گفتار نیاورد او را خط مگر حرفی ازان لعل گهربار کشد

8 خاطر مردم آزاده پریشان نشود از خزان سرو محال است که آزار کشد

9 سر برآرد ز گریبان مسیحا صائب سوزنی کز قدم راهروان خار کشد