آرزو چند به هر سوی کشاند از صائب تبریزی غزل 485

1 آرزو چند به هر سوی کشاند ما را؟ این سگ هرزه مرس چند دواند ما را؟

2 نخل ما را ثمری نیست به جز گرد ملال طعمه خاک شود هر که فشاند ما را

3 ما که در هر بن مو کوه گرانی داریم هیچ سیلاب به دریا نرساند ما را

4 بر سر دانه ما سایه ابری نفتاد زور غیرت مگر از خاک دماند ما را

5 نامه ماست نهانخانه اسرار ازل ظلم بر خویش کند هر که نخواند ما را

6 در نهال قد این جلوه فروشان مجاز جلوه ای نیست که بر خاک کشاند ما را

7 عشق ما را ز دل و دین و خرد دور انداخت تا به آن قافله دیگر که رساند ما را؟

8 نشد از ناخن تدبیر گشادی صائب تا که زین عقده مشکل برهاند ما را؟