چند بزم باده پنهان از از صائب تبریزی غزل 5996

1 چند بزم باده پنهان از حریفان ساختن؟ خویش را آراستن، آیینه پنهان ساختن

2 پنجه خورشید را در آستین دزدیدن است عشق را در پرده ناموس پنهان ساختن

3 کار بر شیرازه زلف تو مشکل می شود ورنه آسان است دلها را پریشان ساختن

4 می تواند مور، اگر بخت سخن یاری کند پایتخت خویش از دست سلیمان ساختن

5 می چکد جای عرق خون از جبین آفتاب نیست آسان سنگ را لعل بدخشان ساختن

6 از جوانمردی است با یک قرص همچون آفتاب عالمی را بی نیاز از خوان احسان ساختن

7 چون صدف پیش ترشرویان برای قطره ای دست خود را کاسه دریوزه نتوان ساختن

8 پیش دانا از تمام علم ها بالاترست خویش را با دانش سرشار نادان ساختن

9 یا ز سیلاب حوادث رو نباید تافتن یا نباید خانه در صحرای امکان ساختن

10 بر سر گفتار صائب را قدح می آورد کار آیینه است طوطی را سخندان ساختن