1 داغ ناسور مرا گر بر دل صحرا نهند از خجالت لاله ها بر کوه پا بالا نهند

2 از لب پیمانه ها خیزد نوای العطش پنبه مغز مرا گر بر سر مینا نهند

3 این عزیزانی که من در مصر دولت دیده ام در ترازو جنس یوسف را به استغنا نهند

4 کشتی جمعی که دارد از توکل بادبان بیشتر در غیر موسم روی در دریا نهند

5 پرتو رویش چنین گر مجلس افروزی کند زود باشد شمعها سر را به جای پا نهند

6 غنچه خسبانی که سر پیچیده اند از روزگار سر چو صائب بر سر زانوی استغنا نهند