پیکان یار را به دل و جان از صائب تبریزی غزل 4712

1 پیکان یار را به دل و جان نگاه دار تاممکن است عزت مهمان نگاه دار

2 عینک به چشم هر که نهد شیشه دل شود ای شوخ چشم،عزت پیران نگاه دار

3 رم می کند غزال من از نوشخند گل ای غنچه دست خود ز گریبان نگاه دار

4 در هر گذر سبیل مکن آبروی خویش ای خضر پاس چشمه حیوان نگاه دار

5 ای خط مبر طراوت آن روی را تمام یک قطره بهر سیب زنخدان نگاه دار

6 ای سینه صرف صبح مکن آه را تمام مدی برای شام غریبان نگاه دار

7 صائب مده به دست هوا اختیار دل این کشتی شکسته ز طوفان نگاه دار