تا آدمی خمش نشود برگزیده از صائب تبریزی غزل 2069

1 تا آدمی خمش نشود برگزیده نیست صهبا ز جوش تا ننشیند رسیده نیست

2 تمکین ز چار موجه طمع داشتن خطاست در قلزمی که آب گهر آرمیده نیست

3 هر کس نظر به عیب کسان از هنر کند در پیش صاحبان نظر پاک دیده نیست

4 بیهوده دست بر دل من می نهد طبیب لنگر حریف کشتی طوفان رسیده نیست

5 آواز نیست پای به دامن کشیده را هر کس که از وصول زند دم رسیده نیست

6 مشغول جمع کردن تیر فکنده است پشت فلک ز راه تواضع خمیده نیست

7 مگشای لب به خنده و کوتاه دار دست در عالمی که دست و لب ناگزیده نیست

8 پیوسته در کشاکش خار علایق است چون سرو دامنی که درین باغ چیده نیست

9 صائب بود ز درد خطا صاف فکر من در جام من به غیر شراب چکیده نیست