1 از غم گم کرده راهان فارغ است هر که صائب شد به منزل ناپدید

2 شش جهت راه است ومنزل ناپدید دشت هموارست ومحمل ناپدید

3 ز اشتیاق آب دریا ماهیان خاک می لیسند وساحل ناپدید

4 برگ برگ این گلستان همچوگل جمله تن گوشند وقایل ناپدید

5 شد ز خون بی دریغ کشتگان خاک اطلس پوش وقاتل ناپدید

6 عاقلان چون عهد دیوانگان جمله در بند وسلاسل ناپدید

7 در دل هر ذره آن خورشید هست شد ترا آیینه در گل ناپدید

8 رست چون پرگار از سرگشتگی هر که شد در نقطه دل ناپدید

9 می شمارند این گروه ساده لوح خویش را صاحبدل ودل ناپدید