رخ گلرنگش از مژگان خونخوارست از صائب تبریزی غزل 4644

1 رخ گلرنگش از مژگان خونخوارست گیراتر گل بی خار این گلزارازخارست گیراتر

2 زمستی گر چه نتواند گرفتن چشم او خود را زخون ناحق آن روی چو گلنارست گیراتر

3 نباشد دانه را هرچند همچون دام گیرایی ز زلف پرشکن آن خال طرارست گیراتر

4 اگرچه می نماید خویش رابیماردر ظاهر ز خواب صبحدم آن چشم عیارست گیراتر

5 خلاصی نیست هردل را که افتد درکمنداو زقلاب آن سرزلف سیه کارست گیراتر

6 نباشد کبک را هرچند چون شهباز گیرایی زشاهین جلوه آن کبک رفتارست گیراتر

7 یکی صد می شود در پرده شب دزدراجرائت به دور خط مشکین ،خال طرارست گیراتر

8 به جرأت دررخ نورانی مه طلعتان منگر که این نورجهان افروز ازنارست گیراتر

9 به آسانی زجسم عنصری جان چون برون آید؟ که از قید فرنگ این چار دیوارست گیراتر

10 به دام زلف حاجت نیست صیاد مراصائب زدام آن حلقه های چشم پرکارست گیراتر