دل راه اشک گرم به مژگان تر گرفت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دل راه اشک گرم به مژگان تر گرفت افسوس کاین گره سر راه گهر گرفت
2 چشمم سفید ناشده، آمد نسیم وصل پیش از شکوفه نخل امیدم ثمر گرفت
3 تا سایه کرد بر سر من آفتاب عشق بر هر زمین که سایه ام افتاد، در گرفت
4 عشق از طواف کعبه مرا بی نیاز کرد این سیل تندرو، ز رهم سنگ بر گرفت
5 روی ترا به لانه حمرا چه نسبت است؟ نظاره تو شم مرا در گهر گرفت
6 بی پختگی ز عمر حلاوت مدار چشم بادام سبز را نتوان در شکر گرفت
7 صائب جریده شو که سکندر ز آب خضر زان ناامید شد که پی راهبر گرفت