دل راه اشک گرم به مژگان از صائب تبریزی غزل 2096

1 دل راه اشک گرم به مژگان تر گرفت افسوس کاین گره سر راه گهر گرفت

2 چشمم سفید ناشده، آمد نسیم وصل پیش از شکوفه نخل امیدم ثمر گرفت

3 تا سایه کرد بر سر من آفتاب عشق بر هر زمین که سایه ام افتاد، در گرفت

4 عشق از طواف کعبه مرا بی نیاز کرد این سیل تندرو، ز رهم سنگ بر گرفت

5 روی ترا به لانه حمرا چه نسبت است؟ نظاره تو شم مرا در گهر گرفت

6 بی پختگی ز عمر حلاوت مدار چشم بادام سبز را نتوان در شکر گرفت

7 صائب جریده شو که سکندر ز آب خضر زان ناامید شد که پی راهبر گرفت