خون دل است باده گلفام از صائب تبریزی غزل 6359

1 خون دل است باده گلفام عاشقان چون لاله داغدار بود کام عاشقان

2 گلبانگ عاشقان ز ثریا گذشته است گردون چگونه حلقه کند نام عاشقان؟

3 موجی است ماه عید ز بحر نشاط عشق چون صبحدم شکفته بود شام عاشقان

4 شد ذره ذره ساغر زرین آفتاب در عین گردش است همان جام عاشقان

5 یاقوت رنگ باخت ز سرمای حادثات سرخ است همچنان رخ گلفام عاشقان

6 سیمرغ عقل را به نظر درنیاورد هر جا بساط پهن کند دام عاشقان

7 مانند داغ لاله نماید سیه گلیم خورشید بر صحیفه ایام عاشقان

8 انگشت زینهار برآورد ز آه گرم صحرای محشر از اثر گام عاشقان

9 عشق از جواب خشک تسلی نمی شود روغن ز ریگ می کشد ابرام عاشقان

10 صائب دهان نشسته به آتش چو آفتاب زنهار بر زبان نبری نام عاشقان