1 دل شکسته بود گوهر یگانه عشق بود ز چهره زرین زر خزانه عشق

2 به زور عقل گذشتن ز خود میسر نیست مگر بلند شود دست و تازیانه عشق

3 به هر چه دل نهی از پیش چشم بردارد کناره سوز بود بحر بیکرانه عشق

4 ستاده اند به امید گوشه چشمی هزار یوسف مصری برآستانه عشق

5 خم سپهر برین را به دست بردارند سبو کشان ضعیف شرابخانه عشق

6 مگر ز سنگ بود پرده های گوش کسی که ناخنش به جگر نشکند ترانه عشق

7 حدیث باده چه گویم، که آب می گردد به هر دلی که زند برق شیشه خانه عشق

8 بیار جیب و ببر هرگهر که می خواهی که قفل منع ندارد در خزانه عشق

9 چو آفتاب ز آتش بهم رسان رویی که چهره سوز بود خاک آستانه عشق

10 کسی چگونه کند ضبط خویشتن صائب؟ که نه سپهر به وجدست از ترانه عشق