تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سیر شد از صائب تبریزی

1 تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سیر شد نافه تا افتاد دور از ناف آهو پیر شد

2 روزی لب تشنگان را می دهد سامان خدا دایه هر خونی که خورد از دست طفلان، شیر شد