1 هرگز آهی سر نزد از جان غم فرسود من چشم مجمر روشن است از آتش بی دود من

2 سوختم در دوزخ افسردگی، یارب که گفت روی گرم از آتش سوزان نبیند عود من

3 گرم چون خورشید یک بار از در یاری درآ سرمه ای شد چشم روزن ها ز آه و دود من

4 پنجه مرجان شود در بحر خجلت موج زن دست چون بیرون کند مژگان خون آلود من

5 ضعف دل دارم مسیح از نبض من بردار دست هست در سیب زنخدان بتان بهبود من

6 از سر سودای تیغ او گذشتن مشکل است سر درین سودا نهادم تا چه باشد سود من

7 صائب از گلزار صلح کل خرامان می رسم شیوه رنجش نمی داند دل خشنود من