ندیده چشم چنین آهوی ختا از صائب تبریزی غزل 908

1 ندیده چشم چنین آهوی ختا در خواب که سر زند ز لبش حرف آشنا در خواب

2 غزال قدس به آن چشم نیمخواب که هست به گرد چشم سیاهش رسد کجا در خواب

3 شبی گذشت ترا خوش که از پریشانی نرفت یک مژه تا صبح چشم ما در خواب

4 ز بیم بوسه شکاران بوالهوس پیشه (است) که حرف می زند آن چشم سرمه سا در خواب

5 سحر شکفته تر از گل ز خواب برخیزد به دست طفل گذارند چون حنا در خواب

6 ز بخت سبز امیدم همین بود صائب که لعل یار ببوسم به مدعا در خواب