1 پریشان خاطری آماده از صد رهگذر دارد صف آهی چو مژگان متصل پیش نظر دارم

2 به هر جا جلوه گر گردی نه ای از چشم من غایب که چشم انتظار از نفش پا در هرگذر دارم

3 ز شوخی می شود از دیده حیران من غایب اگر صد نسخه زان رخسار، چون آیینه بردارم

4 نفس در سینه برق سبک جولان گره گردد اگر بیرون دهم خاری که پنهان در جگر دارم

5 مرا بگذار با خار ملامت ای سلامت رو که من بی خار هیهات است پا از جای بردارم

6 عجب دارم درین دریا به فریادم رسید گوشی که من گوش صدفها را گرانبار از گهر دارم

7 به همواری مشو از بحر لنگر دار من ایمن که تیغ آبدار موج در زیر سپر دارم

8 چو ماهی گر چه در ظاهر گرفتندم به سیم و زر ز هر فلسی نهان در پوست چندین نیشتر دارم

9 به خورشید درختان می رسم چون قطره شبنم اگر صائب زوری گلعذاران چشم بردارم