جان و دل را رایگان آن دشمن از صائب تبریزی غزل 1338

1 جان و دل را رایگان آن دشمن جان برنداشت دین و ایمان را به هیچ آن نامسلمان برنداشت

2 در رسایی حلقه های زلف کوتاهی نداشت گردن آزاده ما طوق احسان برنداشت

3 زان لب شیرین ندادن داد ما انصاف نیست خواهش ما از جگر هر چند دندان برنداشت

4 گر چه خوردم غوطه ها چون لاله در خون جگر نقطه بخت سیه دستم ز دامان برنداشت

5 قدر خاموشی چه داند، هر که از تیغ زبان چون دهان در هر سخن زخم نمایان برنداشت

6 دست بیداد فلک را عجز ما کوتاه کرد گوی ما از سر به راهی زخم چوگان برنداشت

7 از لباس مشکفام کعبه خونگرمی ندید هر که زخمی چند از خار مغیلان برنداشت

8 از شکر هرگز نخواهد ناز معشوقی کشید مور مغروری که یک حرف از سلیمان برنداشت

9 در غبار انگیختن چندان که خط بیداد کرد خال کافر چشم ازان لبهای خندان برنداشت

10 دل ز خوش قطره های اشک، صائب چاک شد منت باد صبا این نار خندان برنداشت