حاشا که خلق کار برای خدا از صائب تبریزی غزل 4218

1 حاشا که خلق کار برای خدا کنند تعظیم مصحف از پی مهر طلا کنند

2 این جامه حریر که مخصوص کعبه است پوشند اگر به دیر به او اقتدا کنند

3 شکر به کام زاغ فشانند بی دریغ در استخوان مضایقه هابا هما کنند

4 چون اژدها کلید در گنج گوهرند وز بهر نیم حبه جدل با گدا کنند

5 گردند گرد دفتر اعمال خویشتن هر طاعتی که نیست ریایی قضاکنند

6 هر جا که بگذرد سخن از سوزن مسیح خود را به زور جاذبه آهن ربا کنند

7 مصحف به زیر پای گذارند از غرور دستار عقل از سر جبریل وا کنند

8 دنبال زردرویی حرص اوفتاده اند چون برگ کاه پیروی کهربا کنند

9 بر هر طرف که روی نهند این سیه دلان در آبروی ریخته خود شنا کنند

10 شرم وحیا چو لازمه چشم روشن است این کورباطنان ز چه شرم وحیا کنند

11 صائب بگیر گوشه عزلت که اهل دل این درد را به گوشه نشینی دوا کنند