دولت ز دستگیری مردم بپابود از صائب تبریزی غزل 4236

1 دولت ز دستگیری مردم بپابود فانوس این چراغ ز دست دعابود

2 چون غنچه هست اگر دل جمعی درین چمن در گلشن همیشه بهار رضا بود

3 دستی که شد بریده ز دامان اختیار دایم چو بهله در کمر مدعا بود

4 از بیقراری تو جهان است بیقرار شوریده نیست عالم اگر دل بجا بود

5 از راست کردن نفسی می رود به باد هر سر که چون حباب اسیر هوا بود

6 انصاف نیست بار شدن بر شکستگان پهلوی خشک خویش مرا بوریا بود

7 هر دل که نیست یاد خدا در حریم او سرگشته تر ز کشتی بی ناخدابود

8 تیغ کج است پیش سیه دل حدیث راست فرعون را به چشم عصااژدها بود

9 صائب بود ز سایه سریع الزوال تر پرواز دولتی که به بال هما بود