ای حسن تو برق خانمان‌ها از صائب تبریزی غزل 853

1 ای حسن تو برق خانمان‌ها عشق تو دلیل آسمان‌ها

2 عشق تو نگارخانه دل سودای تو سرنوشت جان‌ها

3 در وصف رخ تو بلبلان را خون می‌چکد از سر زبان‌ها

4 شد دسته گل ز تازه‌رویی بر سرو بلندت آشیان‌ها

5 از خجلت روی لاله‌رنگت شبنم زده گشت بوستان‌ها

6 پیچد چو زبان غنچه بر هم پیش تو زبان خوش‌بیان‌ها

7 ده در عوض دری گشایند دست است زبان بی‌زبان‌ها

8 زان قامت چون خدنگ پیچید چون مار به خویشتن سنان‌ها

9 بر شیر شده است چون قفس تنگ زان خوی پلنگ، نیستان‌ها

10 چون رشته سبحه پرگره شد زنار ز شرم این میان‌ها

11 از سر نرود به مرگ سودا از دور نیفتد آسمان‌ها