عشق گهرشناس به دیوانه از صائب تبریزی غزل 1897

1 عشق گهرشناس به دیوانه خوشترست از بهر گنج، گوشه ویرانه خوشترست

2 زین حاجیان که گرد حرم طوف می کنند بر گرد شمع گشتن پروانه خوشترست

3 نشنیده ای که می شکند سنگ، سنگ را؟ دیوانگی به مردم دیوانه خوشترست

4 باران ابرهای سفیدست تازه تر از هوشیار ریزش مستانه خوشترست

5 در ابر از آفتاب توان فیض بیش برد در پرده دیدن رخ جانانه خوشترست

6 از شمع بزم اگر چه ثبات قدم خوش است در سوختن، شتاب ز پروانه خوشترست

7 در حاجت، آشنا در بیگانگی زند در یوزه مراد ز بیگانه خوشترست

8 مستان نمی رسند به کیفیت هوا در نوبهار توبه ز پیمانه خوشترست

9 تیغ است در بریدن ره نعل واژگون بهر خداپرست صنمخانه خوشترست

10 صائب ز دانه ها که درین دامگاه هست از بهر صید، سبحه صد دانه خوشترست