رحمت ایزد نصیب مردم هشیار از صائب تبریزی غزل 1264

1 رحمت ایزد نصیب مردم هشیار نیست پیش ارباب کرم جرمی چو استغفار نیست

2 ریشه کرده است آشیان ما چو سنبل در چمن بلبل ما را هوای رفتن از گلزار نیست

3 بوته خاری چو مجنون افسر خود می کنند شعله مغزان را سری با پیچش دستار نیست

4 زلف از بی رویی خط دست ازان رخسار داشت هیچ شمشیری بتر از حرف پهلودار نیست

5 غیر صائب کز نوا در پیش دارد چرخ را (کذا) بلبل خوش نغمه ای امروز در گلزار نیست