پشت پا زن بر دو عالم تا از صائب تبریزی غزل 6728

1 پشت پا زن بر دو عالم تا فلک پیما شوی از سر دنیا و دین برخیز تا رعنا شوی

2 شد حباب از خودنمایی گوی چوگان فنا سعی کن تا در محیط عشق ناپیدا شوی

3 طوطی از خاموشی آیینه می آید به حرف مهر خاموشی به لب زن تا به دل گویا شوی

4 بینش ظاهر غبار دیده باطن بود خاک زن در چشم ظاهر تا به جان بینا شوی

5 غور کن در بحر هستی تا گهر آری به کف ورنه با دست تهی چون کف ازین دریا شوی

6 با هوسناکان به یک پیمانه نتوان می کشید سعی کن صائب شهید تیغ استغنا شوی