باغ و بهار چشم پر آب من از صائب تبریزی غزل 1905

1 باغ و بهار چشم پر آب من آتش است ساقی و مطرب و می ناب من آتش است

2 بلبل نیم که آتش گل سازدم کباب پروانه ام، شراب و کباب من آتش است

3 چون عشق در طبیعت من انقلاب نیست صلح و نزاع و لطف و عتاب من آتش است

4 تا روی آتشین نبود، وا نمی شوم چون اشک شمع، عالم آب من آتش است

5 در سینه گداخته ام آه سرد نیست دریای آتشم که سحاب من آتش است

6 رسواترست پرده رازم، ز راز من داغ محبتم که نقاب من آتش است

7 طوطی نیم که آینه از من سخن کشد یاقوت کن قدح، که شراب من آتش است

8 باشد کباب آتش، هر جا سمندری است من آن سمندرم که کباب من آتش است

9 اشک یتیمم و عرق روی شرمگین از من حذر کنید که آب من آتش است

10 از اشک بلبلان گل من آب خورده است بگذر ز خون من که گلاب من آتش است

11 صائب من آن سمندر دیوانه مشربم کز دود خویش سلسله تاب من آتش است