از چه و زندان برآمد هر که از صائب تبریزی غزل 924

1 از چه و زندان برآمد هر که روح از تن شناخت شد عزیز آن کس که یوسف را ز پیراهن شناخت

2 رخنه دل کرد بر من جسم را ماتم سرا خانه زندان شد به هر مرغی که او روزن شناخت

3 بینش ظاهر به کنه روح نتواند رسید چون مسیحا را تواند دیده سوزن شناخت؟

4 کفر و دین و روز و شب در عالم حیرت یکی است در بلا افتاد هر کس دوست از دشمن شناخت

5 تا بر آمد جان ز تن، گم کرد نادان خویش را وای بر آن کس که یوسف را به پیراهن شناخت

6 از در و دیوار می پرسد خبر آیینه را گر چه طوطی خویش را ز آیینه روشن شناخت

7 اشک من تا روشناس چهره شد، در دل نماند همچو آن طفلی که راه کوچه و برزن شناخت

8 خرده راز شرر در سینه اش سیماب شد سنگ از روزی که ذوق صحبت آهن شناخت

9 رفت آسایش ز دل تا ره به کوی یار برد مور کی از پا نشیند چون ره خرمن شناخت؟

10 غوطه در خون می زند چون یاد گلشن می کند تا دل صائب حضور گوشه گلخن شناخت