از هجوم اشک دل در چشم خونپالا از صائب تبریزی غزل 2466

1 از هجوم اشک دل در چشم خونپالا نماند در قفس از جوش گل از بهر بلبل جا نماند

2 شوق دل را از حریم چشم تر بیرون کشید کشتی ما از سبکباری درین دریا نماند

3 تا خط بغداد جامم را ز می لبریز کرد خونبهای توبه ام در گردن مینا نماند

4 از قماش پیرهن بی جلوه یوسف چه ذوق؟ شیشه خالی بزن بر سنگ چون صهبا نماند

5 چند ریزد صائب از کلک تو ابیات بلند؟ در بیاض سینه احباب دیگر جا نماند