از بهار افزود شور عشق چون از صائب تبریزی غزل 158

1 از بهار افزود شور عشق چون بلبل مرا خامه مشق جنون گردید چوب گل مرا

2 صحبت طفلان بود دیوانه را باغ و بهار دامن پر سنگ باشد دامن پر گل مرا

3 با پریشان خاطری از وسعت مشرب خوشم چشمه ها پنهان بود در موجه سنبل مرا

4 می شوند از زودرفتن ها، گرانان خوشگوار نیست از سیل بهاران شکوه ای چون پل مرا

5 پای طاوس از پر طاوس باشد بی نصیب نیست غیر از خارخاری زان رخ گلگل مرا

6 خواب من هر چند از رطل گران سنگین ترست شیشه می، می کند بیدار از قلقل مرا

7 گل چو شبنم رو نمی پوشد ز چشم پاک من می برد با خود به سیر گلستان بلبل مرا

8 معنی رنگین شراب لاله رنگ من بس است نیست صائب دیده حسرت به جام مل مرا