از لب منصور راز عشق بر از صائب تبریزی غزل 2311

1 از لب منصور راز عشق بر صحرا فتاد پرده دریا درد موجی که بی پروا فتاد

2 عشق بی پروا دماغ خانه آرایی نداشت این گره در کار دریا از حباب ما فتاد

3 صبر نتوانست پیچیدن عنان راز عشق این شرر آخر برون از سینه خارا فتاد

4 چاره جوییهای غمخواران مرا بیچاره کرد این گره در کار من از سوزن عیسی فتاد

5 روی گرم لاله و آغوش گل زندان اوست هر که چون شبنم به فکر عالم بالا فتاد

6 در جهان ساده لوحی رهبری در کار نیست خضر شد هر کس که در دامان این صحرا فتاد

7 می کند در سنگ خارا داغ تنهایی اثر بیستون خاموش شد تا کوهکن از پا فتاد

8 سالها خون خوردن و خامش نشستن سهل نیست عمر اگر باشد، فلک خواهد به فکر ما فتاد

9 اختیاری نیست صائب اضطراب ما زعشق دست و پایی می زند هر کس که در دریا فتاد