گل داده هرزه نالی چمن از صائب تبریزی غزل 4306

1 گل داده هرزه نالی چمن دهد گوش گران سزای لب پر سخن دهد

2 برگ خزان رسیده شمارد سهیل را لعلش که گوشمال عقیق یمن دهد

3 دریا شهید عشق ترا شستشو نداد شبنم چه داد لاله خونین کفن دهد

4 آتش غلط نکرد که کار سپند ساخت تا کی به ناله دردسر انجمن دهد

5 نگذارم آفتاب برد شبنمی ز باغ گر بلبل اختیار گلستان به من دهد

6 یک داغ چون کند به دل لخت لخت ما یک شمع چو فروغ به صد انجمن دهد

7 صائب به ذوق این غزل تازه، عندلیب صد بوسه رونما، ز گل ویاسمن دهد