فغان که گرد سر او نمی توانم از صائب تبریزی غزل 1833

1 فغان که گرد سر او نمی توانم گشت چو زلف بر کمر او نمی توانم گشت

2 همیشه گرد دلش بی حجاب می گردم اگر چه گرد سر او نمی توانم گشت

3 ز بس که تیر نگاهش بلند پروازست ز دور در نظر او او نمی توانم گشت

4 مرا ز بی پر و بالی غمی که هست این است که گرد بام و در او نمی توانم گشت

5 ازان ز هر دو جهان بیخبر شدم صائب که غافل از خبر او نمی توانم گشت