1 چندان که خواب صبح بود بر جوان لذیذ بیداری شب است به صاحبدلان لذیذ

2 پیکان آبدار تو چون میوه بهشت گردیده است زخم مرا در دهان لذیذ

1 بر رخ کس نیست رنگ وحدتی در انجمن به که دارم با دل خود خلوتی در انجمن

2 با خمار کلفت و تنهایی خلوت خوشم نیست در گردش شراب الفتی در انجمن

1 دیوانه کرد سبزه خطت بهار را در خاک و خون کشید رخت لاله زار را

2 هر موی دلفریب تو شیرازه دلی است متراش زینهار خط مشکبار را

1 کرد بی تابی فزون زنگ دل غم دیده را پایکوبی آب شد این سبزه خوابیده را

2 می شود ظاهر عیار فقر بعد از سلطنت توتیای چشم باشد خاک، طوفان دیده را

1 نیست در دیده ما منزلتی دنیا را ما نبینیم کسی را که نبیند ما را

2 زنده و مرده به وادید ز هم ممتازند مرده دانیم کسی را که نبیند ما را

1 ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر بستم تو با اغیار خوش بنشین که من بار سفر بستم

2 همان بهتر که روگردان شوم از خیل مژگانش به غیر از خون دل خوردن چه طرف از نیشتر بستم