1 هر خال ترا زیر نگین ملک جمی هست در هر شکن زلف تو بیت الصنمی هست

2 در هر چه کند صرف به جز آه، حرام است چون صبح، ز آفاق کسی را که دمی هست

3 در دایره قسمت بیشی طلبان است در مهره افلاک اگر نقش کمی هست

4 گنج است، اگر هست به ویرانه خراجی تیغ است، اگر بر سر مجنون قلمی هست

5 چون لاله درین دامن صحراست فروزان از گرمروانی که نشان قدمی هست

6 زان است که بر خویش نمودی تو ستمها از لشکر بیگانه ترا گر ستمی هست

7 آن را که ز حرفش نتوان سربدر آورد در پرده دل، زلف پریشان رقمی هست

8 از گرد خودی چهره جان پاک بشویید تا در جگر شیشه و پیمانه نمی هست

9 زندان عدم، رخنه امید نداد در عالم ایجاد، امید عدمی هست

10 چون سرو درین باغچه دست طلب ما شد خشک و ندانست که صاحب کرمی هست

11 صائب دل جمعی است که خرسند به فقرند گر زان که در آفاق دل محتشمی هست