ای زلفت از کمند تمنابلند از صائب تبریزی غزل 4720

1 ای زلفت از کمند تمنابلند تر مژگان ز زلف و زلف ز بالا بلندتر

2 هر چند عمر رشته شود کوته از گره زلف تو شد ز عقده دلها بلندتر

3 از سر هوای عشق به سعی سفر نرفت این شعله شد ز دامن صحرا بلندتر

4 هرگز گلی به سر نزدم از ریاض وصل پیوسته بود دست من از پا بلندتر

5 در تنگنای قطره بسر چون برد کسی؟ با مشربی ز گردن مینا بلندتر

6 هر چند نارسایی طالع فزون شود گردد زبان عرض تمنا بلندتر

7 پوشیده است یوسف ما از فریب ناز پیراهنی ز دست زلیخا بلندتر

8 شد دام زیر خاک ز گرد و غبار خط زلفی که بود از شب یلدا بلندتر

9 تا چند خاکمال اسیران دهی، بس است خطت شد از غبار دل ما بلندتر

10 صائب شکست اگر چه بود سرمه صدا شد از شکست دل سخن ما بلندتر