طی به ماهی سازد از کندی، از صائب تبریزی غزل 215

1 طی به ماهی سازد از کندی، ره یک روزه را رشته بیرون آمده است از پای، ماه روزه را

2 در مه شوال، دست از باده روشن مدار صیقل سی روزه باید، ظلمت سی روزه را

3 در خسیسان عیب ظاهر گردد اسباب طمع می کند کوری مثنی، کاسه دریوزه را

4 دل ز دنیا زودتر گردد جوانان را خنک کهنگی از سردی آب است مانع کوزه را

5 در غریبی زود میرد ناز پرورد وطن شد نگین دان چار دیوار لحد فیروزه را

6 سخت رویی با ملایم طینتان زیبنده نیست در زمین نرم بیرون آور از پا موزه را

7 دیده عاشق نگردد صائب از دیدار سیر کز طمع سیری نباشد کاسه دریوزه را