1 غمزه اش افزود در ایام خط بیداد را زنگ زهر جانستان شد تیغ این جلاد را

2 حسن بی رحم است، ورنه دود تلخ آه من آب گرداند به چشم آیینه فولاد را

3 ساده لوحی بین که می خواهم شکار من شود حلقه چشمی که در دام آورد صیاد را

4 آتشین رویی که من در زلف او دل بسته ام پنجه خورشید سازد شانه شمشاد را

5 پنجه مژگان گیرایی که من دیدم ازو زر دست افشار سازد بیضه فولاد را

6 آتش گل گر به این دستور گردد شعله ور سرمه سازد در گلوی بلبلان فریاد را

7 صائب از روی ارادت هر که تن در کار داد می کند دست نوازش سیلی استاد را