1 مکن با ارتکاب جرم اظهار پشیمانی چه لازم با دروغ آمیختن آلوده دامانی؟

2 منه زنهار دل بر مهلت صد ساله دنیا که آخر می شود، چندان که یک تسبیح گردانی

3 ترا گردند چون پروانه گرد سر پریزادان اگر از خامشی بر لب نهی مهر سلیمانی

4 نه امروزست از اشک یتیمی دامنم دریا ز طفلی کشتی گهواره من بود طوفانی

5 مکن چین جبین زنهار در کار گرفتاران که سوهانی است بند دوستی را چین پیشانی

6 ازین آشفته تر کن ای صبا آن زلف مشکین را که فیض بوی خوش بسیار گردد در پریشانی

7 در آن گلشن که آن شمشاد بالا جلوه گر گردد ز طوق قمریان زنار بندد سرو بستانی

8 من حیران چه سازم کز تماشای خرام او ز گردش باز می ماند فلک چون چشم قربانی

9 مگو بی پرده پیش خلق حال خود چو بی شرمان که کشف عورت فقرست اظهار پریشانی

10 تجرد قطع زنار علایق می کند صائب سلاحی نیست تیغ تیز را بهتر ز عریانی