دل را ز جوش گریه نگردید از صائب تبریزی غزل 5816

1 دل را ز جوش گریه نگردید تاب کم زور شراب عشق نگردد ز آب کم

2 بی داغ عشق پختگی از دل طمع مدار خام است میوه ای که خورد آفتاب کم

3 آتش حریق بال سمندر نمی شود مستور را ز باده نگردد حجاب کم

4 از وعده دروغ، دلی شاد کن مرا هر چند تشنگی نشود از سراب کم

5 می خار خار آن لب میگون ز دل نبرد شوق لقای گل نشود از گلاب کم

6 کوته ز پیچ و تاب شود گر چه رشته ها طول امل نمی شود از پیچ و تاب کم

7 صد بار اگر شکسته مه را کند درست یک ذره روشنی نشود ز آفتاب کم

8 صائب ز رستخیز چه غم راست خانه را؟ اندیشه از حساب کند خود حساب کم