مکن دلیر تماشای تاب موی از صائب تبریزی غزل 4699

1 مکن دلیر تماشای تاب موی کمر که زیر تیغ بود کامیاب موی کمر

2 همیشه درد به عضو ضعیف می ریزد ز زلف بیش بود پیچ وتاب موی کمر

3 به خواب رفته غزالی است شوخی مژگان نظر به پیچ و خم بی حساب موی کمر

4 گشاده اندبه امید، عالمی آغوش فتد به دست که تا نبض خواب موی کمر

5 ز ابر جوهر خود برق می کند ظاهر نمی شود کمرزر حجاب موی کمر

6 خراب زلف بتان می شود ز خط معمور مباد هیچ مسلمان خراب موی کمر

7 یکی هزار شد آن روز بیقراری من که شد دو زلف درازش نقاب موی کمر

8 به نازکی کمرمور اگر چه مشهورست به کیش ما نبود در حساب موی کمر

9 فغان که جوهر شمشیر آن کمان ابرو یکی هزار شد از پیچ و تاب موی کمر

10 مکن به عیب نظر از هنر که موی شکاف کند ز مور ضعیف انتخاب موی کمر

11 نبسته است درین رشته جز ندامت هیچ مرو ز راه به موج سراب موی کمر

12 ربوده است قرار و شکیب من صائب خیال نازک، چون پیچ و تاب موی کمر