کاری مکن که رو به در آسمان از صائب تبریزی غزل 5830

1 کاری مکن که رو به در آسمان نهم هر تیر ناله ای که بود در کمان نهم

2 کاری مکن که پا کشم از آستان تو داغ صبوریی که ندارم به جان نهم

3 کاری مکن که بدعت وارستگی ز عشق من در میان سلسله عاشقان نهم

4 کاری مکن که نیمشب از رخنه قفس راه گریز پیش دل ناتوان نهم

5 کاری مکن که راز جگر سوز داغ را با مرهم حرام نمک، در میان نهم

6 انصاف نیست کز چمنت بعد صد بهار بی برگ سبزرو به در آشیان نهم

7 آخر چنان مکن که چو صائب ز زلف تو دل بر گرفته رو به صف نیکوان نهم