بی‌علایق چون شود سالک از صائب تبریزی غزل 2409

1 بی‌علایق چون شود سالک به منزل می‌رسد چون شود بی‌برگ نخل اینجا به حاصل می‌رسد

2 بردباری پیشه خود کن که در راه سلوک هرکه سنگین‌تر بود بارش به منزل می‌رسد

3 دست رد ما را به درگاه قبول حق رساند حق‌پرستان را مدد دایم ز باطل می‌رسد

4 بی‌قرار شوق در یک جا نمی‌گیرد قرار اول سیرست چون سالک به منزل می‌رسد

5 رهنوردان را سبکباری بود باد مراد کف به اندک سعیی از دریا به ساحل می‌رسد

6 من به چندین دستگاه از دست یک دل عاجزم چون صنوبر با تهیدستی به صددل می‌رسد

7 گرچه حاصل نیست صائب تخم آتش‌دیده را دانهٔ دل‌ها چو می‌سوزد به حاصل می‌رسد