شبنم غنچۀ بیداردلان از صائب تبریزی غزل 1444

1 شبنم غنچۀ بیداردلان چشم بدست صیقل سینۀ روشن‌گهران دست ردست

2 خودنمایی چه بلاهای نمایان دارد ایمن از زنگ بود آینه تا در نمدست

3 به دل پاک نظر کن نه به دستار سفید سطحیان را نظر از بحر گهر بر زبرست

4 پیش ازین خانۀ صیاد ز خاروخس بود این زمان خرقۀ پشمین و کلاه نمدست

5 در دل هرکه حسد نیست غم دوزخ نیست تخم آن آتش جان‌سوز شرار حسدست

6 ما ازین هستی ده‌روزه به جان آمده‌ایم وای بر خضر که زندانی عمر ابدست

7 مرگ را بی‌خبران دور ز خود می‌دانند چار دیوار جسد در نظر من لحدست

8 نیست در عالم ایجاد به جز تیغ زبان بی‌گناهی که سزاوار به حبس ابدست

9 نیست در چشمۀ خورشید غباری صائب چشم کوته‌نظران پرده‌نشین رمدست