هلال سیل فنایند خانه از صائب تبریزی غزل 6304

1 هلال سیل فنایند خانه پردازان به آب و گل نکنند التفات خودسازان

2 صبور باش به ناسازگاری ایام که خار پیرهن عالمند ناسازان

3 درین نشیمن خاکی به چشم بسته بساز که وقت صید گشایند چشم شهبازان

4 مشو چو طرف کلاه از شکست خود غافل که هست خودشکنی زینت سرافرازان

5 نمی توان گهر از عقد سر به مهر ربود شمرده گوی سخن در حضور غمازان

6 بلند و پست جهان قابل عداوت نیست ز امتیاز مدر پرده هم آوازان

7 چنان که پای چراغ از چراغ شد تاریک دلم سیاه شد از صحبت سرافرازان

8 در آن ریاض که صائب سخن طراز شود زنند مهر به لب جمله نغمه پردازان