پیراهن گل چاک ز بیداد از صائب تبریزی غزل 2137

1 پیراهن گل چاک ز بیداد نسیم است از خنده بی وقت دل پسته دو نیم است

2 کامل هنران در وطن خویش غریبند در پشت صدف گوهر شهوار یتیم است

3 نتوان به کرم بنده خود کرد جهان را اینجاست که هر کس که بخیل است کریم است

4 در کوچ بود عشرت ایام بهاران شبنم اثر آبله پای نسیم است

5 راضی به قضا باش که در خاطر خرسند چندان که نظر کار کند ناز و نعیم است

6 در بادیه ها درد به درمان نتوان یافت بیماری هر شهر به مقدار حکیم است

7 در دیده روشن گهران هر ورق گل از نور تجلی ید بیضای کلیم است

8 در نقطه موهوم هویداست به تفصیل هر نقش که در دایره عرش عظیم است

9 (هر نقش امیدی که به آن شاد شود دل در پشت سراپرده زنبوری بیم است)

10 صائب به گناه دو جهان از کرم او نومید نگردی، که خداوند کریم است